Лековитите извори на Велес
Во стариот дел на Велес, во населбата Долни Дуќани, по тесните калдрмисани улички, се крие едно од најмистичните и недоволно познати места во градот – лековитите извори на улицата Максим Горки. Тие не се обележани со туристички табли, ниту се дел од разгледниците, но нивната сила се пренесува низ генерации – преку легенди, сведоштва и тивка вера.
Овде, помеѓу старите велешки куќи и под сенките на неколку цркви, извира вода за која се верува дека лекува. Мештаните го одржуваат местото со љубов – поставени се чаши, каменото корито е исчистено, а над изворот стои скромен спомен: врежано име, датум и тивка приказна за едно чудо.
Приказна што се пренесува тивко, но силно
Се вели дека во 1974 година, една жена од Прилеп по име Трајанка Тасеска, водена од соништа и надеж, го открила изворот. Доаѓала со мака – нејзиниот син бил неподвижен, без решение од медицината. Глас во сон ѝ покажал пат кон Велес, до местото каде што се среќаваат три цркви и започнува патека кон кладенец.
Трајанка пристигнала сама, без да го знае градот, и неуморно работела неколку дена. Го исчистила изворот обраснат со треви, го уредила просторот со раце и вера. По враќањето дома, синот кој го оставила неподвижен, ја пречекал седнат и веќе самостоен.
Кладенецот „Света Недела“ – вода што се пие со вера
На десетина метри подолу, се наоѓа уште еден извор, познат меѓу мештаните како кладенецот „Св. Недела“. За него се верува дека лекува раскинати рани, болки и немир, но само ако се посети недела, пред изгрејсонце. Луѓето доаѓаат тивко, ги мијат рацете и нозете, или само се допираат до водата – не со глас, туку со надеж.
Како да стигнете?
Двата извора се наоѓаат на улицата Максим Горки, спроти куќата на семејството Касапови. Ако прашате некој од локалните жители, со љубезност ќе ве упати – не по мапа, туку со збор, и можеби со некоја своја приказна.
Верувате или не, водата тече – и носи приказни
Без разлика дали ќе поверувате во легендите или ќе ги доживеете како дел од народната култура, овие велешки кладенци се жив дел од духовниот пејзаж на градот. Посетете ги – можеби нема да проодите, но ќе излезете посмирени, поблагодарни… и со полна чаша нешто повеќе од вода.